Símtöl við Darling

Það eru greinilega fleiri en Árni Matthiesen sem hafa farið flatt á því að tala í síma við Alistair Darling, fjármálaráðherra breta.

Samkvæmt þessari frétt á Financial Times er haft eftir Hank Poulson, sem var fjármálaráðherra Bandaríkjanna í forsetatíð Bush og á þeim tíma sem fjármálakerfið bandaríska riðaði til falls haustið 2008, að hann hafi átt símtal við Darling þegar öll spjót stóðu úti til að bjarga Lehman bræðrum frá falli.

Í fréttinni segir:

Separately, Mr Paulson makes it clear that he believes that Mr Darling prevented a takeover of Lehman by Barclays out of fear that it would endanger the UK bank.

Mr Paulson said that Mr Darling telephoned him on Friday September 12 – as the US authorities were scrambling to find a buyer for Lehman – to express concern about a possible Barclays deal. Mr Paulson said that he did not realise at the time that this was a “clear warning”.

Þ.a. svo virðist sem Bandaríkjamenn hafi verið í góðri trú að telja að bresk stjórnvöld væru með þeim í þeirri varnarbaráttu sem þeir stóðu í varðandi fjármálakerfi Bandaríkjanna, og, í ljósi hins alþjóðlega eðlis stóru bankanna, fjármálakerfi heimsins.

En Darling var greinilega á öndverðum meiði, samkvæmt Poulson:

He was stunned to discover on Sunday September 14 that the UK Financial Services Authority would not approve the merger on an accelerated timetable or waive the requirement for a shareholder vote.

Tim Geithner, then president of the New York Fed, called Callum McCarthy, the head of the UK’s Financial Services Authority, to ask him to waive the vote requirement.

“But the FSA chief put the onus on Darling, saying that only the chancellor of the exchequer had the authority to do that,” Mr Paulson said.

He said that Mr Darling “made it clear, without a hint of apology in his voice, that there was no way Barclays would buy Lehman”. Lehman filed for bankruptcy the next day.

Fall Lehman bræðra er í dag talin hafa verið einn alvarlegasti einstaki atburðurinn í allri þeirri atburðarrás sem varð haustið 2008. Það er jafnframt talin vera ein af megin ytri orsökum þess að íslenska bankakerfið hrundi með jafn afgerandi hætti.

Það er þannig í reynd athyglisvert að sjá að einn og sami breski ráðherrann virðist leika þar stórt hlutverk bæði við upphaf og endi.

Og í bæði skiptin spila stór hlutverk símtöl við téðan ráðherra þar sem viðmælendur hans virðast ekki gera sér grein fyrir hvað raunverulega fólst í orðum hans, eða hvaða afleiðingar þau orð myndu hafa.

Athyglisvert.

Öflugur listi

Sjálfstæðismenn í Reykjavík geta verið sáttir við niðurstöðu prófkjörsins. Niðurstaðan leiðir til öndvegis það fólk sem er frekar þekkt fyrir að vera traustir stjórnendur en "litríkir" stjórnmálamenn.

Eftir stormasamt kjörtímabil framan af og farsakennda snúninga sem gerði það að verkum að velflestir Reykvíkingar, núverandi og fyrrverandi, fóru hjá sér, var það mikið heillaspor þegar Óskar Bergsson skar borgarstjórnina alla úr snörunni og myndaði á ný meirihluta Framsóknar- og Sjálfstæðisflokks í borginni.

Hrunið hafði síðan þau viðbótaráhrif að borgarstjórnin öll (eða svo til) skreið upp úr hinum pólitísku skotgröfum og fór að vinna betur saman að hagsmunum borgarbúa.

Hanna Birna borgarstjóri hefur valdið því starfi með miklum sóma. Hún hefur náð á þessum stutta tíma, að því er virðist, að verða óumdeildur leiðtogi sjálfstæðismanna í borginni og þar með að ná fram aga og samstöðu sem vart hefur sést frá tíma Davíðs Oddssonar.

Efstu sætin eru að sama skapi skipuð fólki sem vinnur vel sem hluti af heild. Ég reyndar hefði átt bágt með að gera upp á milli minna gömlu granna Júlíusar Vífils og Kjartans, báðir miklir sómamenn, en Júlíus er vel að öðru sætinu kominn og að sama skapi Kjartan að því þriðja.

Þorbjörg Helga er að ljúka sínu fyrsta kjörtímabili og hefur staðið sig með miklum ágætum.

Að mínu mati, með réttu eða röngu, hefur þetta leiðtogateymi yfir sér meira faglegt yfirbragð en pólitískt. Að hjá þeim sé borgin í fyrsta sæti en ekki flokkurinn. Þannig á það líka að vera.

Gísli Marteinn getur vel við unað. Þó hann hafi verið einhverjum sætum ofar fyrir síðustu kosningar hugsa ég að margir hafi verið búnir að afskrifa hans pólitíska feril í borginni. Aðkoma hans og aðferðafræði í prófkjörsbaráttunni virðist hins vegar hafa snúist meira um faglegheit en pólitík og held ég að honum hafi því tekist að vinna sig upp í fimmta sætið úr stöðu pólitísks öngstætis og áhrifaleysis. Tölurnar sýna einnig að ekki hefði hann þurft mörg atkvæði til viðbótar í efri sæti til að þokkast hærra.

Það fer síðan vel á því að nýliðarnir vermi sjötta og sjöunda sæti listans.

Þetta er eflaust fyrsti listi sjálfstæðismanna í hartnær tvo áratugi sem á raunhæfa möguleika á því að vinna hreinan meirihluta í borgarstjórn Reykjavíkur.

Kannski var það Dagur B. Eggertsson sem beið stærstan ósigur í þessu prófkjöri Sjálfstæðisflokksins?

Hann mun sitja uppi með þann kaleik að vera hitt borgarstjóraefnið í þessum kosningum og því miður hans vegna tel ég að þá keppni vinni Hanna Birna auðveldlega. Í þessum borgarstjórnarkosningum er allt eins líklegt að sérstaklega Samfylkingin muni líða fyrir þátttöku í ríkisstjórn.

Dagur á þannig gríðarlega erfitt pólitískt verkefni fyrir höndum. Hann þarf að leiða kosningabaráttu eins og hann trúi því raunverulega að hann geti sigrað. Að sama skapi þó með þeim hætti, að hafi Sjálfstæðiflokkurinn betur, eða myndi nýjan (áframhaldandi) meirihluta með Framsóknarflokknum, að sú niðurstaða veiki hann ekki um of með tilliti til innkomu hans í landsmálapólitíkina og óumflýanlega baráttu um formannssætið í Samfylkingunni.

Samfylkingin hefur mun meira undir í þessum borgarstjórnarkosningum en bæði Vg og Framsókn. Samfylkingin er ekki bara stærsti flokkurinn af þessum þremur, heldur verður jafnframt leidd að varaformanni flokksins, Degi, sem telst sjálfkrafa vera í pólitískri þungavikt. Forysta bæði Vg og Framsóknar verður ný og óreynd og því hægt að túlka hvaða niðurstöðu sem er hjá þeim sem annað hvort "sigur" eða "varnarsigur". Dagur, hins vegar, verður að skila Samfylkingunni að minnsta kosti jafn miklu fylgi og í síðustu kosningum.

En svo er náttúrulega spurning hvaða áhrif framboð Besta flokksins á eftir að hafa á bæði kosningabaráttuna og niðurstöðu kosninga!